یکی از رایجترین آزمایش در
برآورد عملکرد نمونهها در برابر خوردگی، آزمون پاشش نمک است که در سال 1939 ابداع
و در کتابهای استاندارد ASTM با کد B117 معرفی شده است. این آزمایش، با ایجاد یک محیط خورنده
کنترلشده، در ابتدا برای بررسی کنترل کیفیت و پذیرش محصولات، به کار گرفته میشده است، اما امروزه از این آزمون بیشتر برای مقایسه مواد و یا پوششهای
مختلف در برابر خوردگی استفاده میشود. به طور ساده میتوان گفت که پس از آمادهسازی نمونهها، باید آنها
را در معرض پاشش محلول نمک قرار داد و سپس بعد از ساعتهای مقرر، نمونهها را
برداشته و سطح آنها را بررسی کرد.